باز این چه شورش است که بر خلق عالم است
دانی که چرا مهر جبین خاک حسین است؟ / چون قبله ی دل پیکر صد چاک حسین است
دانی که چرا چوب شود قسمت آتش؟ / بی حرمتیش بر لب و دندان حسین است
دانی که چرا آب فراتست گل آلود؟ / شرمنده زلعل لب عطشان حسین است
دانی که چرا کعبه ی حق گشته سیه پوش / یعنی که خدا هم عزادار حسین است . . .
خوش به پارسال که این موقع داشتم تهیه سفر به وادی عشق کربلا را میدیدم .
خوش به لحظاتی که در بین الحرمین بودم .
روزهایی که مثل یک خواب بود برام
ای کاش دوباره ...
ای کاش نجف..
ای کاش بین الحرمین ؛ای کاش دوباره...
ای کاش!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی